Biblia

Iz 50

⁴ Pan Bóg Mnie obdarzy³ jêzykiem wymownym, bym umia³ przyj¶æ z pomoc± strudzonemu, przez s³owo krzepi±ce. Ka¿dego rana pobudza me ucho, bym s³ucha³ jak uczniowie. ⁵ Pan Bóg otworzy³ Mi ucho, a Ja siê nie opar³em ani siê cofn±³em. ⁶ Poda³em grzbiet mój bij±cym i policzki moje rw±cym Mi brodê. Nie zas³oni³em mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. ⁷ Pan Bóg Mnie wspomaga, dlatego jestem nieczu³y na obelgi, dlatego uczyni³em twarz moj± jak g³az i wiem, ¿e wstydu nie doznam.

Flp 2

⁶On, istniej±c w postaci Bo¿ej, nie skorzysta³ ze sposobno¶ci, aby na równi byæ z Bogiem, ⁷lecz ogo³oci³ samego siebie, przyj±wszy postaæ s³ugi, stawszy siê podobnym do ludzi. A w zewnêtrznym przejawie, uznany za cz³owieka, ⁸uni¿y³ samego siebie, stawszy siê pos³usznym a¿ do ¶mierci - i to ¶mierci krzy¿owej. ⁹Dlatego te¿ Bóg Go nad wszystko wywy¿szy³ i darowa³ Mu imiê ponad wszelkie imiê, ¹⁰aby na imiê Jezusa zgiê³o siê ka¿de kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. ¹¹I aby wszelki jêzyk wyzna³, ¿e Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.

Lk 23

¹ Teraz ca³e ich zgromadzenie powsta³o i poprowadzili Go przed Pi³ata. ² Tam zaczêli oskar¿aæ Go: "Stwierdzili¶my, ¿e ten cz³owiek podburza nasz naród, ¿e odwodzi od p³acenia podatków Cezarowi i ¿e siebie podaje za Mesjasza - Króla". ³ Pi³at zapyta³ Go: "Czy Ty jeste¶ Królem ¿ydowskim?" Jezus odpowiedzia³ mu: "Tak, Ja Nim jestem". ⁴ Pi³at wiêc o¶wiadczy³ arcykap³anom i t³umom: "Nie znajdujê ¿adnej winy w tym cz³owieku". ⁵ Lecz oni nastawali i mówili: "Podburza lud, szerz±c sw± naukê po ca³ej Judei, od Galilei, gdzie rozpocz±³, a¿ dot±d". ⁶ Gdy Pi³at to us³ysza³, zapyta³, czy cz³owiek ten jest Galilejczykiem. ⁷ A gdy siê upewni³, ¿e jest spod w³adzy Heroda, odes³a³ Go do Heroda, który w tych dniach równie¿ przebywa³ w Jerozolimie. ⁸ Na widok Jezusa Herod bardzo siê ucieszy³. Od dawna bowiem chcia³ Go ujrzeæ, poniewa¿ s³ysza³ o Nim i spodziewa³ siê, ¿e zobaczy jaki znak, zdzia³any przez Niego. ⁹ Zasypa³ Go te¿ wieloma pytaniami, lecz Jezus nic mu nie odpowiedzia³. ¹⁰ Arcykap³ani za¶ i uczeni w Pi¶mie stali i gwa³townie Go oskar¿ali. ¹¹ Wówczas wzgardzi³ Nim Herod wraz ze swoj± stra¿±; na po¶miewisko kaza³ ubraæ Go w l¶ni±cy p³aszcz i odes³a³ do Pi³ata. ¹² W tym dniu Herod i Pi³at stali siê przyjació³mi. Przedtem bowiem ¿yli z sob± w nieprzyja¼ni. ¹³ Pi³at wiêc kaza³ zwo³aæ arcykap³anów, cz³onków Wysokiej Rady oraz lud ¹⁴ i rzek³ do nich: "Przywiedli¶cie mi tego cz³owieka pod zarzutem, ¿e podburza lud. Otó¿ ja przes³ucha³em Go wobec was i nie znalaz³em w Nim ¿adnej winy w sprawach, o które Go oskar¿acie. ¹⁵ Ani te¿ Herod - bo odes³a³ Go do nas; a oto nie pope³ni³ On nic godnego ¶mierci. ¹⁶ Ka¿ê Go wiêc wych³ostaæ i uwolniê". ¹⁷ [A by³ obowi±zany uwalniaæ im jednego na ¶wiêta]. ¹⁸ Zawo³ali wiêc wszyscy razem: "Straæ Tego, a uwolnij nam Barabasza!" ¹⁹ By³ on wtr±cony do wiêzienia za jaki¶ rozruch powsta³y w mie¶cie i za zabójstwo. ²⁰ Pi³at, chc±c uwolniæ Jezusa, ponownie przemówi³ do nich. ²¹ Lecz oni wo³ali: "Ukrzy¿uj, ukrzy¿uj Go!" ²² Zapyta³ ich po raz trzeci: "Có¿ On z³ego uczyni³? Nie znalaz³em w Nim nic zas³uguj±cego na ¶mieræ. Ka¿ê Go wiêc wych³ostaæ i uwolniê". ²³ Lecz oni nalegali z wielkim wrzaskiem, domagaj±c siê, aby Go ukrzy¿owano; i wzmaga³y siê ich krzyki. ²⁴ Pi³at wiêc zawyrokowa³, ¿eby ich ¿±danie zosta³o spe³nione. ²⁵ Uwolni³ im tego, którego siê domagali, a który za rozruch i zabójstwo by³ wtr±cony do wiêzienia; Jezusa za¶ zda³ na ich wolê. ²⁶ Gdy Go wyprowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wraca³ z pola, i w³o¿yli na niego krzy¿, aby go niós³ za Jezusem. ²⁷ A sz³o za Nim mnóstwo ludu, tak¿e kobiet, które zawodzi³y i p³aka³y nad Nim. ²⁸ Lecz Jezus zwróci³ siê do nich i rzek³: "Córki jerozolimskie, nie p³aczcie nade Mn±; p³aczcie raczej nad sob± i nad waszymi dzieæmi! ²⁹ Oto bowiem przyjd± dni, kiedy mówiæ bêd±: "Szczê¶liwe niep³odne ³ona, które nie rodzi³y, i piersi, które nie karmi³y". ³⁰ Wtedy zaczn± wo³aæ do gór: Padnijcie na nas; a do pagórków: Przykryjcie nas! ³¹ Bo je¶li z zielonym drzewem to czyni±, có¿ siê stanie z suchym?" ³² Przyprowadzono te¿ dwóch innych - z³oczyñców, aby ich z Nim straciæ. ³³ Gdy przyszli na miejsce, zwane "Czaszk±", ukrzy¿owali tam Jego i z³oczyñców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. ³⁴ Lecz Jezus mówi³: "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedz±, co czyni±". Potem rozdzielili miêdzy siebie Jego szaty, rzucaj±c losy. ³⁵ A lud sta³ i patrzy³. Lecz cz³onkowie Wysokiej Rady drwi±co mówili: "Innych wybawia³, niech¿e teraz siebie wybawi, je¶li On jest Mesjaszem, Wybrañcem Bo¿ym". ³⁶ Szydzili z Niego i ¿o³nierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, ³⁷ mówi±c: "Je¶li Ty jeste¶ królem ¿ydowskim, wybaw sam siebie". ³⁸ By³ tak¿e nad Nim napis w jêzyku greckim, ³aciñskim i hebrajskim: "To jest Król ¯ydowski". ³⁹ Jeden ze z³oczyñców, których [tam] powieszono, ur±ga³ Mu: "Czy Ty nie jeste¶ Mesjaszem? Wybaw wiêc siebie i nas". ⁴⁰ Lecz drugi, karc±c go, rzek³: "Ty nawet Boga siê nie boisz, chocia¿ tê sam± karê ponosisz? ⁴¹ My przecie¿ - sprawiedliwie, odbieramy bowiem s³uszn± karê za nasze uczynki, ale On nic z³ego nie uczyni³". ⁴² I doda³: "Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa". ⁴³ Jezus mu odpowiedzia³: "Zaprawdê, powiadam ci: Dzi¶ ze Mn± bêdziesz w raju". ⁴⁴ By³o ju¿ oko³o godziny szóstej i mrok ogarn±³ ca³± ziemiê a¿ do godziny dziewi±tej. ⁴⁵ S³oñce siê zaæmi³o i zas³ona przybytku rozdar³a siê przez ¶rodek. ⁴⁶ Wtedy Jezus zawo³a³ dono¶nym g³osem: Ojcze, w Twoje rêce powierzam ducha mojego. Po tych s³owach wyzion±³ ducha. ⁴⁷ Na widok tego, co siê dzia³o, setnik odda³ chwa³ê Bogu i mówi³: "Istotnie, cz³owiek ten by³ sprawiedliwy". ⁴⁸ Wszystkie te¿ t³umy, które zbieg³y siê na to widowisko, gdy zobaczy³y, co siê dzia³o, wraca³y bij±c siê w piersi. ⁴⁹ Wszyscy Jego znajomi stali z daleka; a równie¿ niewiasty, które Mu towarzyszy³y od Galilei, przypatrywa³y siê temu.